بررسی فراوانی ژن‌های کد کننده لکوسیدین در استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم و حساس به متی‌سیلین جدا شده از بیماران سوختگی در بیمارستان طالقانی اهواز

     سابقه و هدف : برخی از سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس که توکسین‌های دو جزئی مانند PVL و LUKE/D را تولید می‌کنند، می‌توانند باعث افزایش بیماری‌های پوستی شدید، ذات‌الریه کشنده، استئومیلیت و در نهایت منجر به مرگ شوند. هدف از این پژوهش، بررسی فراوانی ژن‌های کدکننده لکوسیدین در استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم و حساس به متی‌سیلین جدا شده از بیماران سوختگی در اهواز بود.    مواد و روش‌ها: این پژوهش به‌صورت مقطعی-توصیفی بر روی 203 نمونه تهیه شده از زخم بیماران سوختگی بستری شده در بیمارستان طالقانی اهواز انجام شد. تمامی نمونه‌ها برای شناسایی استافیلوکوکوس اورئوس با روش‌های معمول کشت و تست‌های بیوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از استخراج DNA باکتری، به منظور شناسایی ژن‌های mecA، PVL و LUKE/D از تکنیک PCR استفاده گردید. یافته‌ها: از مجموع نمونه‌های مورد بررسی در 95 مورد (8/46%) استافیلوکوکوس اورئوس شناسایی گردید. 83 سویه (36/87%) دارای ژن mecA  بودند. فراوانی ژن‌های PVL و  LUKE/Dدر سویه‌های مقاوم به متی‌سیلین به ترتیب 23/7% و 26/66%، و در سویه‌های حساس به متی‌سیلین 3/33% بود.     نتیجه گیری : با توجه به فراوانی بالای ژن‌های  PVLو LUKE/Dدر میان سویه‌های مقاوم به متی‌سیلین استافیلوکوکوس اورئوس و نیز شدید و کشنده بودن بیماری‌های ناشی از آن، تشخیص زود هنگام و درمان مناسب برای جلوگیری از پیشرفت بیماری باید مدنظر قرار گیرد.